Mijn zoon verslaafd aan drugs en zo aanwezig in mijn aura als ik hem zie. Je aura betekent je eigen ruimte. Een aura zit om je lijf, beschermt je, past je als geen ander en is dan ook helemaal van jezelf. Maar.. als ik mijn kind alleen al zie, gaat hij meteen in mijn aura zitten.
Komt dat omdat ik zijn moeder ben?
Nee, WIJ denken dat het komt omdat we moeder zijn van dit kind. Maar het werkt anders, als je weet dat je aura wordt beïnvloed door je emotionele en geestelijke toestand. Aanhoudende stress, trauma?s, angst en negatieve emoties kunnen je aura verzwakken, dan is het logisch dat een drugsverslaafd kind in je aura kan komen.
Een verzwakte aura leidt tot het wegstromen van energie, en voelt als een gat in je lijf, daardoor komt er ruimte voor het drugsgebruikende kind in je aura.
Als mijn kind in mijn aura zit dan voel ik zijn stemmingen, zijn gevecht, zijn verdriet, zijn boosheid. Het voelt benauwd en grijpt me naar de keel. Mijn lijf gaat letterlijk pijn doen. Ik wil al deze emoties van hem overnemen.
Ik kan dit gevoel afsluiten als ik hem niet zie maar als hij bij mij is dan gaat hij meteen in mijn?ruimte? zitten. Mijn aura? mijn eigen ruimte, maar hij weet precies de vinger te leggen op mijn zwakke plekken, mijn medelijden. Niet toelaten word me vaak verteld, maar het gebeurd me steeds weer als ik hem zie.
Drugs veranderde mijn kind en maakte een leugenachtig, egoïstisch en manipulerende persoon van hem. Ik wil dat kind niet voelen in mijn aura!
Ik wil dat leuke, spontane, vrolijke en vooral eerlijke kind weer in hem zien, die ik altijd kan voelen in mijn aura, die maakt dat ik weer kan lachen en dat ik weer kan leven, die maakt de gaten dicht en laat alle energie weer terug komen..
Mijn kind zo in mijn aura, mijn eigen ruimte
